Ik stond een paar uur in de garderobe jassen aan te nemen van de Chinees…
In een witte blouse, zwart rokje en een door de chef van het huis, Mevrouw Cheng, een goed gekeurde zwarte panty. Niet zomaar een Chinees restaurant, ook een luxe Japans concept, zeer gerenomeerd in omstreken. Ik was net 16.
Direct aangenomen door de Nederlandse restaurant manager.
De eigenaresse Mevrouw Cheng observeert vervolgens tijdens de 1e garderobe dienst en na een paar uur wenkte ze mij en moest ik de bediening al in.
Sommige stonden weken, zelfs maanden bij deze ‘start-plek’ DE garderobe.

Binnen no time had ik mijn eigen wijk en haalde ik extreem hoge fooien. Mevrouw Cheng had er een neusje voor.
Het team was ontzettend leuk, we herkenden elkaars DNA. Zelfs toen ik 18 werd en naar de Hoge Hotelschool ging in Den Haag, daar direct op mezelf (nou ja..intern) ging wonen reisde ik er met het OV voor terug.
Het salaris was erg goed, waardering voor goed werk en service, het maakte het extra leuk.
Mijn hele loopbaan en carrière is zo verlopen, ik stond altijd maar kort bij de ingang. Zodra ik op gesprek ging bij een bedrijf, werd ik bij de drempel al aangenomen.
En àltijd een hele korte garderobe dienst en in no-time maakte ik promotie.
Het ging vanzelf, ik was mezelf. Van nature eerder iets bescheiden en verlegen.
Ik vind werken leuk en als je iets doet wat je leuk vindt, dan straal je dat uit. Ik was / ben communicatief en sociaal vaardig, sensitief waardoor ik snel zie wat de klant, werkgever, persoon nodig heeft.
Oprecht luisteren naar mensen, mensen aankijken. Dat laatste is tegenwoordig uniek. Misschien heb ik het ongemerkt van Mevrouw Cheng geleerd; ze keek mij ook aan, ze zag iets, ze stelde me geen enkele vraag.


Als ik naar coach klanten ècht luister, zie ik ook iets. Waardoor we vlot tot de kern komen. Geen tijd, geld of energie verdoen. Ik hou niet van overhaaste beslissingen, wel gedegen en gericht schakelen en besluitvorming.
Ik denk dat mijn succes gerelateerd is hieraan, met open ogen en mijn hart luisteren.
Natuurlijk wordt er soms weg gekeken, verken maar even, maar blijf niet weg kijken of te lang in de garderobe, misschien is het niet je plek. Hoe graag je het ook wilt.
Vertrouw erop dat er altijd een deur ergens open staat.
In ieder geval die van mij, misschien is het een ingang die bijdraagt om je route verder te bepalen.
Voel je welkom voor een zakelijk of persoonlijk traject of ga je mee naar Madeira?

