Een aantal jaar geleden had ik een corporate senior management functie en op volle toeren aan het werk, in de file onderweg. Tegelijkertijd een sociaal leven ‘bijhouden’ met minimaal 3 tot 4 etentjes in de week, een onrustig liefdesleven wat absoluut geen voldoening gaf.
Dit bereikte een duidelijke grens en inzicht. Ik kwam niet meer uit een griep van 4 weken en realiseerde dat ik op alle fronten niet meer zo mijn leven wilde inrichten. Het inzicht dat ik meer aan het pleasen was naar de buitenwereld (zowel werk als op sociaal vlak) dan dat ik iets voor mezelf deed wat een fijn gevoel gaf.
Ik stopte met mijn baan, leverde mijn dikke leasebak in en besloot even tijd te nemen dichter bij mezelf te komen. Dit bracht schrikbarende inzichten. Zoals van hoofd naar hart, van ratio naar gevoel, van zogenaamde drukte naar authenticiteit, van sociale verplichtingen naar oprechte verbinding en van hardlopen naar wandelen, vertragen.
Iets waar ik op deze maandag ochtend ook ontzettende behoefte naar voelde; een wandeling in het bos met mezelf.
En het kan nu, deze reguliere maandag ochtend. Ik heb enorme veranderingen doorgevoerd en ik ervaar veel meer rust, veel meer ruimte, meer werkplezier, meer oprechtheid in contact met mijn omgeving.
Het niet mee gaan in de snelheid en de sneltrein vraagt lef en vertrouwen, want je omgeving is het niet van je gewend. Het gaat om het tempo dat bij joù past, jouw lichaam en systeem geven het aan en het is aan jou hiernaar te luisteren.
Pak de regie over wat voor jou fijn voelt, waar jij behoefte aan hebt. Het brengt waar jouw hart zich op afstemt..✨
